Woensdag 3-8 Snowdon

Wow, wat een dag! Wat een tocht!

Om 7 uur ging de wekker maar we waren eigenlijk al wakker. Broodje smeren voor onderweg, snel wat koffie naar binnen gieten en gaan! De parkeerplaats van de plek waar we starten, Pen y pass, is snel vol, vandaar de haast.

De route hadden we zouden lopen hadden we vooraf al uitgestippeld en die ziet er zo uit:

Bij de parkeerplaats aangekomen is er gelukkig nog plek. Het belooft een mooie dag te worden. Veel blauw, hier en daar wolken, niet al te koud. We beginnen onze tocht naar 1085 meter op 360 meter en volgen het Pyg Track naar boven.

Het is meteen een stuk klimmen met een prachtig uitzicht door de pass of Llanberis op Llanberis en de meren in de verte.

We stijgen tot 587 meter en komen over de Bwich y Moch en krijgen een prachtig zicht op Llyn Llydaw en het Miners Track, onze beoogde terugweg.

We stijgen nog iets maar blijven op ongeveer de zelfde hoogte boven het meer langs lopen richting Llyn Glaslyn.

Hier moeten we flink klimmen en komt het Miners Track er bij. We lopen nu boven het kleinere Llyn Glasslyn langs.

Het laatste stuk is ruim 300 meter klimmen, steil omhoog de Igam Ogam zig zag op. Gelukkig grotendeels over rotsblokken die je als traptreden kunt gebruiken maar het is soms zoeken naar een handige route en flink klimmen geblazen. Sam gaat het uitstekend af, hij vind het helemaal geweldig. Zoekt zelf zijn weg en kiest soms volgens ons expres de uitdagende route ipv de makkelijkste! Stoere berghond!

Na 3 uur staan we op de Bwlch Glas (een glooiing iets onder de top) en kijken we over Wales en de zee uit.Het uitzicht naar beide kanten is prachtig!

We staan nu op 998 meter en er komt een treintje langs.

Een groepje vrouwen die we onderweg ook zo nu en dan tegen kwamen vraagt ons een foto te maken en dat doen ze vervolgens ook van ons. Leuk!

Sowieso erg leuk, de routes zijn redelijk druk en je komt steeds de zelfde mensen tegen. Als je rust halen zij je in en even later is het weer andersom. Op de top komt iedereen samen.

Het is nog 90 meter naar de échte top van de Snowdon waar net op dat moment een fikse wolk langs komt. We klimmen er heen en lopen tussen de treinreizigers (de watjes!) in de witte mist rond. Daar is het uitzicht dus even wat minder.

We gaan dan maar terug naar de Bwlch Glas en zitten daar in het zonnetje bij te komen en op te laden voor de terugweg.

Het Miners Track betekent één lange klim vanaf de Bwlch Glas tot aan Llyn Glaslyn op 605 meter. Ruim 300 meter aan één stuk dus. Een man die we onderweg tegen kwamen en de andere kant op moest riep uit 'It's a wall!!' Omkijkend naar boven snapten we wat hij bedoelde en we waren blij dat we naar beneden gingen en niet omhoog. Want eigenlijk ging dat redelijk gemakkelijk. Stap voor stap, goed kijken waar je makkelijk je voeten kwijt kan en dan kom je er wel. Het is in ieder geval een stuk minder zwaar dan klimmen!

Sam vond dalen zo mogelijk nog leuker dan klimmen. Ook in het eerste stuk, waar we eerder ook omhoog zijn gegaan en waar we dachten vrij onmogelijke stukken tegen te komen naar beneden, hopte hij zo naar benee.. Het viel me zelf ook erg mee, meestal vind ik afdalen veel enger gezien mijn hoogtevrees, maar ik heb er geen moment last van gehad! Ik vond het juist enorm gaaf!

Bij het meer aangekomen kunnen we even uitrusten. Hoewel het voor de conditie minder zwaar is, is afdalen wel een aanslag op de knieën.

Nu rest ons nog 300 meter dalen, maar dit keer verspreid over een paar kilometer en over een breed en goed begaanbaar pad langs de meren. Heerlijk uitlopen dus.

Onderweg komen we nog de gebouwen van de mijnen tegen waaraan de track zijn naam dankt. Ook de mooie brede weg en brug over het meer danken we hier aan aangezien de directeur vroeger met zijn auto bij de mijn wilde kunnen komen..

Bij de Pen y Pass aangekomen rusten we uit in het café en nemen een welverdiend ijsje! We zijn 6 uur onderweg geweest, 3 uur heen, half uurtje boven, 2,5 uur terug totaal. Het was echt enorm de moeite waard en een onvergetelijke tocht!

Inmiddels op de camping aangekomen zitten we in het zonnetje (het is zelfs warm!) biertjes te drinken en na te praten over de fantastische tocht.

We eten een simpele maaltijd, ondanks de inspanning maar weinig trek (ik ben naar boven gegaan op 1 broodje kaas en een appel!). En we zijn niet eens helemaal gesloopt, het herstellen gaat steeds sneller! Wel heerlijk geslapen..

 

GPS Track wandeling:

Naar volgende dag